54 lata temu urodził się Eazy-E

Gdyby słynny amerykański raper żył, skończyłby dziś 54 lata. Jak wyglądały jego życie i kariera?

Naprawdę nazywał się Eric Lynn Wright i urodził się 7 września 1964 roku w Compton. W tym miejscu, a przez to również w jego życiu, muzyka szła w parze z przestępczością. Jej fala w Compton narosła gwałtownie w latach 60. XX wieku. Wtedy też narodził się gang The Crips, do którego należeli m.in. Eazy-E i Snoop Dogg. Jednak państwo dostrzegło problemy w Compton dopiero na przełomie lat 80. i 90., a miejscowość zyskała reputację wielkiej areny porachunków między gangami związanymi z muzyką hip-hopową. Eric uczęszczał do Taft High School, z której wyrzucono go, gdy był w 10. klasie. Po tym wydarzeniu został dealerem narkotykowym, co okazało się dla niego korzystne - rzekomo w 1986 roku dorobił się 250 000 dolarów. Zyski ze sprzedaży narkotyków przeznaczył na otwarcie swojej własnej wytwórni Ruthless Records, która rozpoczęła działalność w 1987 roku. Właśnie dzięki tej wytwórni rozwinął się legendarny zespół N.W.A, który wydał dwie płyty: Straight Outta Compton i Niggaz4Life.

Grupa powstała w 1986 roku po tym, jak kuzyn Erica został zastrzelony, a on sam myślał o rozpoczęciu kariery muzycznej. Poza nim w zespole tworzyli: Ice Cube, Dr. Dre, DJ Yella, MC Ren, The D.O.C. i Arabian Prince. Pierwsza płyta ukazała się dwa lata później, a sam zespół zyskał miano najniebezpieczniejszej grupy świata ze względu na tematykę swoich tekstów. Niestety N.W.A szybko się rozpadło. Między Eazym a Ice Cubem, a później także Dr. Dre, wywiązały się kłótnie dotyczące kwestii finansowych, przez co ci dwaj ostatni opuścili szeregi zespołu odpowiednio w 1989 i 1991 roku. W końcu po odejściu pozostałych członków grupa zakończyła działalność, a muzykom pozostały kariery solowe. Rozpoczął się okres wzajemnej nienawiści między nimi (ang. beef) i pisania piosenek, w których obrażano przeciwną sobie stronę (ang. diss). Klasycznym przykładem tego zjawiska są albumy The Chronic od Dr. Dre i It's On (Dr. Dre) 187um Killa od Eazy'ego.

Debiut solowy Erica był bardzo udany. Jego album Eazy-Duz-It pokrył się potrójną platyną i sprzedał w ponad 3 milionach kopii. Kolejne płyty również były ciepło przyjmowane, kiedy nagle Eazy zmarł 26 marca 1995 roku z powodu zapalenia płuc wywołanego AIDS - zaledwie 12 dni po poślubieniu Tomici Woods. Został pochowany na Rose Hills Memorial Park w miejscowości Whittier. W pogrzebie uczestniczyło ponad 3000 osób, w tym DJ Yella i menedżer N.W.A - Jerry Heller.

W utworach, zarówno solowych, jak i N.W.A, wielokrotnie przewijała się przemoc, problemy z policją, często działającą na tle rasistowskim i narkotyki, ale też jego mała ojczyzna, czyli Compton. Potem do historii przeszła wojna na dissy. Nagrał m.in. It's On i Real Muthaphuckkin G's., w których oberwało się Dr. Dre, Snoop Doggowi i wytwórni płytowej Death Row Records. Utwory powstały jako bezpośrednia odpowiedź na Dre Day. W Real Muthaphuckkin G's Eazy razem z Drestą śpiewają:

Damn E, they tried to fade you on Dre Day (Cholera E, próbowali cię rozwalić na Dre Day)

But Dre Day only met Eazy's pay day (Ale Dre Day oznacza jedynie wypłatę Eazy’ego)

Natomiast w teledysku do tej piosenki zostały pokazane zdjęcia Dr. Dre w damskich ubraniach.

Dzisiaj postać E to legenda, a jego twórczość do teraz inspiruje muzyków, twórców filmów i gier. W 2015 roku powstał film Straight Outta Compton o N.W.A, natomiast w 2004 roku Rockstar Games wydało grę komputerową GTA: San Andreas, która czerpie garściami z gangsterskiego życia Compton oraz twórczości Eazy'ego i mu podobnych muzyków. Na jego sylwetce była wzorowana postać Rydera, któremu kilka osób w grze wytykało to, że jest niski. Eric faktycznie nie należał do najwyższych. Mówiło się, że był znany z niskiego wzrostu i wysokiego głosu. W stacji Radio Los Santos można usłyszeć piosenki N.W.A: Alwayz Into Somethin i Express Yourself oraz samego Eazy'ego: Eazy-er Said Than Dunn, ale też wcześniej wspomniany na niego diss Dre Day. Samo miasto Los Santos jest wzorowane na Los Angeles i Compton, które tutaj jest znane jako Ganton. Natomiast w West Coast Classics w GTA V można posłuchać Appetite for Destruction i Gangsta Gangsta od N.W.A, a także No More ?'s samego Eazy'ego. Powstało wiele wzorów koszulek i innych części garderoby z tytułami piosenek, np. F**k tha Police z 1988 roku. Kultem została też objęta charakterystyczna czapka rapera z Compton. W końcu jego syn Eric Darnell Wright jest niejako kontynuatorem twórczości Eazy'ego, tworząc pod pseudonimem Lil Eazy-E. Do historii przeszły liczne kompozycje. Poza tymi, które już zostały wspomniane powyżej, warto wymienić Boyz N tha Hood, 8 Ball i Still a Nigga. Niektóre jego piosenki były coverowane przez kapele, takie jak Dope i Rage Against the Machine.