„Dziewczynka zagubiona w swoim stuleciu szuka taty ” [RECENZJA]

Książki Gonçalo Manuela Taveresa słyną z tego, iż nie są łatwą czy przyjemną prozą. Pomimo tego, niektórzy czytelnicy chętnie sięgają po te tytuły i postawiłam sama przekonać się, dlaczego. 

 

Dziewczynka zagubiona w swoim stuleciu szuka taty opowiada o Mariuszu, który spotyka zagubioną dziewczynkę z zespołem Downa, Hannę. Razem wyruszają w podróż w celu odnalezienia ojca dziewczynki. Będzie to jednak coś więcej niż wędrówka, ponieważ na swojej drodze spotkają wiele nietypowych miejsc i ludzi. Będą mierzyć się z własnymi lękami oraz wydarzeniami z minionego stulecia. 

 

Ta książka to wyjątkowy przykład tytułu, w którym królują oniryzm i niedopowiedzenia. Bohaterowie powoli odkrywają przed czytelnikiem swoją przeszłość, z którą będą musieli się rozliczyć na końcu swojej drogi. Autor przypomina też o przełomowych i brutalnych wydarzeniach z minionych lat. Robi to w sposób niezwykle tajemniczy, ale to tylko pogłębia ciekawość i, pomimo niezrozumienia, czyta się to doskonale. 

 

Książka jest na tyle wyjątkowa, że ciężko ją porównać do jakiegokolwiek innego tytułu. Co więcej, wymaga od czytelnika sporego zaangażowania i subtelności w odczytywaniu pozostawianych w trakcie fabuły symboli. Zmierzenie się z tą króciutką książką wymaga czasu, ponieważ nie jest to lektura, którą czyta się szybko. Tematyka jest przygnębiająca, podobnie jak spostrzeżenia bohaterów. 

 

Dziewczynka zagubiona w swoim stuleciu szuka taty to unikatowy tytuł dla fanów literatury niebanalnej i symbolicznej. Osobiście czuję ogromną satysfakcję z obcowania z tak dopracowaną i wymagającą lekturą.

 

Tytuł: Dziewczynka zagubiona w swoim stuleciu szuka taty

Autor: Gonçalo Manuel Taveres

Data premiery: 05.10.2022

 

Książkę otrzymałam do recenzji dzięki uprzejmości wydawnictwa Literackie.